Épagneul breton

Znawcy sztuki mogli dostrzec przedstawicieli tej rasy na siedemnastowiecznych obrazach. Niezwykle inteligentne i urodziwe psy Épagneul breton, zwane także Brittany (nazwa wywodzi się od celtyckiego regionu w północno-zachodniej Francji) towarzyszyły europejskim myśliwym, a z czasem - w latach 30-tych XX wieku - trafiły do Stanów Zjednoczonych, gdzie zajęto się promocją rasy. 

Rys psychologiczny

Épagneul breton to psy bystre i energiczne. Przez lata towarzyszyły myśliwym, stąd powszechnie panujące przekonanie, że nie odnajdują się w mieście. Tymczasem bretony mają rozwinięte zdolności adaptacyjne i, jeżeli zadbamy o zaspokojenie podstawowych potrzeb rasy, spaniele bretońskie przyzwyczają się do życia w bloku. Pamiętajmy, że potrzebują przynajmniej godziny intensywnych ćwiczeń dziennie. Pozbawione ruchu i stymulującej rozrywki mogą stać się niespokojne. Sprawdzają się w psich sportach i odnoszą sukcesy w konkursach posłuszeństwa (obedience).

Socjalizacja ma kluczowe znaczenie. Umiejętnie przeprowadzona wpłynie pozytywnie na osobowość bretona, a w połączeniu z zajęciami w psim przedszkolu zapewni rewelacyjne efekty.
W pierwszych miesiącach życia ze spanielem bretońskim warto przyzwyczajać go do zostawania w domu bez właścicieli. Trzeba to robić stopniowo i regularnie, by uniknąć problemów z lękiem separacyjnym. Dobrym pomysłem może okazać się klatka (kennel cage). Choć brzmi to niefortunnie, wiele psów traktuje klatki jak swoje pokoje, rodzaj azylu i tam właśnie czworonogi udają się by odpocząć, tam trzymają swoje zabawki i rozmaite skarby. Pamiętajmy jednak, by przebywanie w klatce nigdy nie było karą. 
Épagneul breton lubią się uczyć i nawet początkującym hodowcom nie powinny przysporzyć trudności wychowawczych. Należy postępować konsekwentnie, ale łagodnie i nagradzać psa za poczynione postępy.

Są bardzo zżyte ze swoimi właścicielami i doskonale radzą sobie z dziećmi. Zdaniem specjalistów jest to jedna z ras obdarzonych największą cierpliwością do maluchów.
Bretony są wyjątkowo oddane i lojalne. Bardzo potrzebują bliskości człowieka, dlatego nie jest to rasa dla wiecznie nieobecnych pracoholików. Pragną spędzać czas z rodziną i uczestniczyć w jej życiu. Szczególnie lubią aktywność na świeżym powietrzu. Nie musi być to jogging. Jeżeli pogoda nie dopisuje, warto zadbać o ćwiczenia w domu. Wiele bretonów potrafi dostosować się do trybu życia swoich państwa, ale zawsze będą czekać na wspólną zabawę.

Agresja nie leży w ich naturze, ale zachowują czujność. Przeważnie nie są wylewne w stosunku do obcych.

Zdrowie

Są to stosunkowo zdrowe psy, których pielęgnacja nie nastręcza problemów. Rasa narażona jest na dysplazje biodrowe, a sporadycznie występuje epilepsja. Choć w kilku artykułach można znaleźć informację o występującej epilepsji, w literaturze poświęconej tej chorobie bretony nie są wymieniane jako rasa szczególnie podatna. Co do dysplazji, dobrzy hodowcy przeprowadzają badania genetyczne i nie rozmnażają osobników obciążonych chorobą. W przypadku spanieli bretońskich, jak i każdej innej rasy, zwrócenie się do odpowiedzialnego hodowcy pozwoli nam zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób genetycznych u naszych czworonogów.

Épagneul breton to pies dla Ciebie jeżeli:

• Pies stanie się pełnoprawnym członkiem rodziny
• Jesteś w stanie zapewnić psu odpowiednią dawkę ruchu
• Nie zaniedbasz szkolenia ani socjalizacji
• Jesteś osobą konsekwentną, ale łagodną